Rusza kolejna część programu pomocowego, wsparcia przedsiębiorców dotkniętych skutkami COVID-19z

tarcza finansowa

Jest to program Polskiego Funduszu Rozwoju [dalej: PFR] skierowany do mikroprzedsiębiorstw, małych, średnich i dużych firm.

Z założeń programu wynika, że znaczna część środków uruchomionych w ramach tarczy finansowej może być traktowana jako bezzwrotna pomoc firmom. O warunkach, jakie należy spełnić, by nie zwracać tych środków będzie mowa w dalszej części wpisu. Zacznijmy jednak od początku.

Jakie warunki należy spełnić, by móc skorzystać z tarczy finansowej?

Przewidziano różne warunki dla każdej z grup przedsiębiorców (micro, małe, średnie i duże firmy). Główne kryterium decydujące o wysokości wsparcie jest jednak uzależnienie od poziomu zatrudnienia. Jest to podyktowane faktem skierowania pomocy do przedsiębiorców dotkniętych skutkami COVID-19, których głównym składnikiem kosztów są wynagrodzenia pracownicze, a sama tarcza ma na celu ochronę miejsc pracy i prowadzonej działalności, stąd pomysł na uzależnienie wysokości pomocy od ilości zatrudnionych pracowników.

Finansowanie ma charakter prostych subwencji wypłacanych za pośrednictwem banków. Maksymalna kwota subwencji zwrotnej w ramach tarczy finansowej dla mikrofirm obliczana jest jako iloczyn liczby zatrudnionych oraz kwoty bazowej subwencji.

Warunki ubiegania się o dofinansowanie dla poszczególnych grup przedsiębiorców to:

w przypadku mikroprzedsiębiorców:

• poziom zatrudnienia wynoszący od 1 do 9 pracowników;
• spadek przychodów ze sprzedaży (netto w przypadku czynnych podatników VAT lub brutto w przypadku nievatowców) o co najmniej 25% w dowolnym miesiącu po 1 lutego 2020 r. w porównaniu do poprzedniego miesiąca lub analogicznego miesiąca ubiegłego roku w związku z COVID-19;
• firma niebędąca w trakcie postępowania upadłościowego, likwidacyjnego lub restrukturyzacji;
• prowadzenie działalności na dzień 31 grudnia 2019 roku;
• niezaleganie z płatnościami podatków i składek na ubezpieczenie społeczne na dzień udzielenia finansowania lub na dzień 31 grudnia 2019, przy czym rozłożenie płatności na raty lub jej odroczenie nie jest uznawane za zaległość;
• nieprowadzenie działalności w zakresie: produkcji i handlu bronią oraz amunicją, produktów lub usług, które mogą skutkować ograniczaniem bądź naruszaniem wolności indywidualnych lub/oraz praw człowieka, obszarów wątpliwych z powodów etyczno-moralnych, np. przeprowadzania eksperymentów na zwierzętach, hazardu i powiązanych aktywności, produkcji i dystrybucji wyrobów tytoniowych i podobnego typu używek, produkcji i dystrybucji środków odurzających;

w przypadku małych i średnich firm:

• poziom zatrudnienia wynoszący od 10 do 250 pracowników;
• spadek przychodów ze sprzedaży (netto w przypadku czynnych podatników VAT lub brutto w przypadku nievatowców) o co najmniej 25% w dowolnym miesiącu po 1 lutego 2020 r. w porównaniu do poprzedniego miesiąca lub analogicznego miesiąca ubiegłego roku w związku z COVID-19;
• firma niebędąca w trakcie postępowania upadłościowego, likwidacyjnego lub restrukturyzacji;
• prowadzenie działalności na dzień 31 grudnia 2019 roku;
• niezaleganie z płatnościami podatków i składek na ubezpieczenie społeczne na dzień udzielenia finansowania;

analogicznie do przypadku mikroprzedsiębiorców finansowanie ma charakter prostych subwencji wypłacanych przez banki;

w przypadku dużych przedsiębiorstw:

• poziom zatrudnienia wynoszący co najmniej 250 pracowników;
• spadek przychodów ze sprzedaży o co najmniej 25% w dowolnym miesiącu po 1 lutego 2020 r. w porównaniu do poprzedniego miesiąca lub analogicznego miesiąca ubiegłego roku w związku z zakłóceniami w funkcjonowaniu gospodarki na skutek COVID-19;
• utrata zdolności produkcji lub świadczenia usług albo odbioru produktów lub usług przez zamawiających w związku z brakiem dostępności komponentów lub zasobów z uwagi na COVID-19;
• brak płatności z tytułu sprzedaży na skutek COVID-19 w kwocie przekraczającej 25% należności;
• brak dostępu do rynku kapitałowego lub limitów kredytowych w związku z nowymi kontraktami na skutek zakłóceń w funkcjonowaniu rynku finansowego;
• posiadanie statusu uczestnika Programów Sektorowych;
• firma niebędąca w trakcie postępowania upadłościowego, likwidacyjnego lub restrukturyzacji;
• prowadzenie działalności na dzień 31 grudnia 2019 roku;
• niezaleganie z płatnościami podatków i składek na ubezpieczenie społeczne na dzień udzielenia finansowania.

Co można sfinansować ze środków pozyskanych z tarczy finansowej?

W przypadku mikro, małych i średnich przedsiębiorstw środki pozyskane w ramach tarczy finansowej w formie programu pomocowego realizowanego przez PFR będą mogły być wydatkowane na:

• pokrycie kosztów prowadzonej działalności gospodarczej, z wyłączeniem przeznaczenia środków na nabycie (przejęcie) w sposób bezpośredni lub pośredni innego przedsiębiorcy (zakaz akwizycji);
• spłatę kredytów: możliwość wykorzystania subwencji na przedterminową spłatę kredytów do maksymalnej wysokości 25% wartości pożyczki;
• rozliczenia z podmiotami powiązanymi: zakaz przeznaczania środków z subwencji na płatności do właściciela, do osób lub podmiotów powiązanych z właścicielem przedsiębiorstwa;
• zwrot: na warunkach określonych w Programie i umowie subwencji.

Czy środki wypłacone w ramach tarczy będą musiały zostać zwrócone?

Przewidziano możliwość częściowego umorzenia uzyskanych w drodze tarczy finansowej środków. Warunki uprawniające do skorzystania z umorzenia uzależnione są od statusu mikro, małego, średniego lub dużego przedsiębiorcy.

Warunki umorzenia subwencji w przypadku mikroprzedsiębiorcy

Otrzymane wsparcie może zostać częściowo umorzone, jeżeli zostaną spełnione łącznie 2 warunki:

• działalność będzie prowadzona przez 12 miesięcy od dnia otrzymania wsparcia,
• utrzymany zostanie stan zatrudnienia przez 12 pełnych miesięcy kalendarzowych od dnia wypłaty subwencji w stosunku do stanu na dzień 31 grudnia 2019 r. lub wobec analogicznego okresu.

Jeżeli przedsiębiorca zaprzestanie prowadzenia działalności przed upływem 12 miesięcy ma obowiązek zwrotu 100% otrzymanej subwencji. W sytuacji, gdy działalność będzie prowadzona przez 12 miesięcy od dnia otrzymania wsparcia, przedsiębiorca będzie zobowiązany zwrócić jedynie 25% subwencji. Oznacza to, że 75% subwencji może zostać umorzone.

W sytuacji, gdy ulegnie zmianie stan zatrudnienia, wysokość subwencji podlegająca zwrotowi także ulegnie zmianie. W przypadku utrzymania średniej liczby pracowników w okresie 12 pełnych miesięcy kalendarzowych od dnia wypłaty subwencji w stosunku do stanu na dzień 31 grudnia 2019 r. lub wobec analogicznego okresu roku poprzedniego na poziomie:

• wyższym niż 100% – w wysokości dodatkowo 0% wartości subwencji, co oznacza, że do zwrotu nadal pozostaje jedynie 25% otrzymanego wsparcia;
• od 50% do 100% – w wysokości dodatkowo od 0% do 50% subwencji – proporcjonalnie do skali redukcji zatrudnienia, co oznacza, że przedsiębiorca będzie miał obowiązek zwrotu maksymalnie 75% otrzymanego wsparcia;
• niższym niż 50% – w wysokości dodatkowo 50% wartości subwencji, czyli 75%.

Warunki umorzenia subwencji w przypadku małego i średniego przedsiębiorcy

Analogicznie do przypadku mikroprzedsiębiorców otrzymane wsparcie może zostać częściowo umorzone, jeżeli zostaną spełnione łącznie 3 warunki:

• działalność będzie prowadzona przez 12 miesięcy od dnia otrzymania wsparcia;
• utrzymany zostanie stan zatrudnienia przez 12 pełnych miesięcy kalendarzowych od dnia wypłaty subwencji w stosunku do stanu na dzień 31 grudnia 2019 r. lub wobec analogicznego okresu;
• nie zostanie poniesiona strata przez 12 miesięcy od dnia przyznania subwencji.

Jeżeli przedsiębiorca z sektora MŚP zaprzestanie prowadzenia działalności przed upływem 12 miesięcy ma obowiązek zwrotu 100% otrzymanej subwencji. W przypadku, gdy działalność będzie prowadzona przez 12 miesięcy od dnia otrzymania wsparcia przedsiębiorca będzie zobowiązany zwrócić 25% subwencji, stąd 75% subwencji może zostać umorzone.

Ponadto przedsiębiorca będzie zobowiązany zwrócić dodatkowe 25% otrzymanej subwencji w sytuacji, gdy poniesie stratę ze sprzedaży w okresie 12 miesięcy, licząc od pierwszego miesiąca, w którym odnotował stratę po 1 lutego 2020 r. lub od miesiąca, w którym udzielona została subwencja.

Strata rozpatrywana jest w zależności od formy prowadzonej działalności:

• przedsiębiorstwa prowadzące pełną rachunkowość – jest to strata na sprzedaży, rozumiana jako odzwierciedlona w rachunku wyników strata na sprzedaży netto z wyłączeniem w szczególności kosztów amortyzacji, rezerw i odpisów lub wyniku z przeszacowania lub sprzedaży aktywów;
• przedsiębiorstwa rozliczające się na podstawie KPiR – jest to strata rozumiana jako przychody pomniejszone o koszty;
• przedsiębiorstwa rozliczające się na podstawie karty podatkowej lub na ryczałcie – stratę na sprzedaży oblicza się jako skumulowany spadek przychodów.

W przypadku utrzymania średniej liczby pracowników w okresie 12 pełnych miesięcy kalendarzowych od dnia wypłaty subwencji w stosunku do stanu na dzień 31 grudnia 2019 r. lub wobec analogicznego okresu roku poprzedniego na poziomie:

• wyższym niż 100% – kwota subwencji do zwrotu nie ulega zwiększeniu;
• od 50% do 100% – kwota subwencji do zwrotu wzrasta dodatkowo od 0% do 25% subwencji – proporcjonalnie do skali redukcji zatrudnienia;
• niższym niż 50% – kwota subwencji do zwrotu ulega zwiększeniu dodatkowo o 25% wartości subwencji.

Warunki umorzenia subwencji w przypadku dużych przedsiębiorstw

Analogicznie do przypadku mikroprzedsiębiorców otrzymane wsparcie może zostać częściowo umorzone. Szczegółowe warunki – w przypadku dużych przedsiębiorców – są jednak w dalszym ciągu ustalane przez PFR.

***

Co istotne, warunki uprawniające do umorzenia otrzymanej subwencji są weryfikowane na koniec 12. miesiąca kalendarzowego, licząc od pierwszego pełnego miesiąca po dniu udzielenia subwencji finansowej.

***

Zobacz także: 

Pakiet antykryzysowy zatwierdzony https://spolka.org/pakiet-antykryzysowy-zatwierdzony/

Rozszerzenie do pakietu antykryzysowego: https://spolka.org/rozszerzenie-do-pakietu-antykryzysowego/